Deel II: Waarom een snelle diagnose belangrijk is.

 Ik schreef een heleboel berichten terug al eens waarom een diagnosecentrum voor babies en peuters zo belangrijk is. Hoe eerder je als ouder weet wat je kind voor beperking heeft, hoe eerder je dat kan gaan verwerken en er uiteindelijk voor je kleintje kan zijn.

Dit hele traject kwam voor ons nogmaals in zicht door de geboorte van Pelle, onze tweede, nu 2.5 maand oud. Hij leek te kunnen zien, maar we weten ook dat de aandoening die zijn zus heeft soms mensen in het begin van hun leven zicht geeft en vervolgens dit zicht alsnog kan laten verdwijnen.

Toen Pelle 6 weken was zijn we een traject gestart en gisteren kregen we de uitslag: Pelle heeft geen ziekte van Leber, sterker nog, Pelle heeft het defecte gen niet eens bij zich. Zijn mogelijke kinderen zullen dus deze aandoening ook niet krijgen. Bam! Daarmee is het hele Leber-verhaal voor hem betreft klaar. Elke uitslag was ok voor ons, maar de zekerheid in dit geval is het meest waardevol.

Waar we in onze vriendenkring één van de eerste met een kind waren en de ervaringsdeskundigen, kunnen we nu dus juist om advies gaan vragen bij diezelfde vrienden die nu allemaal kinderen van 1 a 2 jaar hebben...

...want uh, nu hebben we een ziend kind?! Hoe doe je dat dan? Die zit nu al te loeren op alles wat los en vast zit. Dat worden nog mooie avonturen. Gelukkig heeft zijn zus een stevige taststok voor als broertjelief teveel speelgoed wil afpakken. ;) We kijken er naar uit, met een gerust hart.